Bitwa pod Jarosławiem

Bitwa pod Jarosławiem miała miejsce 15 marca 1656 roku. Starcie zbrojne miało związek z tzw. potopem szwedzkim, czyli najazdem Szwedów na Rzeczpospolitą w latach 1655-1660. Siły szwedzkie pod dowództwem Karola X Gustawa początkowo zmierzały w kierunku Lwowa, jednakże gromadzące się tam wojsko żołnierzy polskich zniechęciły go do planowanych działań ze względu na zbyt słabe zasoby militarne. Obrał on zatem inny cel i ruszył w kierunku Sanu. 11 marca armia szwedzka dotarła pod Jarosław i przejęła miasto. Niespostrzeżenie jednak wkrótce spod Lwowa przybyła dywizja dowodzona przez hetmana Stefana Czarnieckiego. Karol Gustaw zgromadził wówczas rozmieszczone po wsiach oddziały żołnierzy i rozpoczął fortyfikowanie miasta. Szybkie i skuteczne działania polskiej armii udaremniły jednak plany Szwedów. Ostatecznie Karol Gustaw zmuszony został do wycofania się z miasta, na skutek czego armia szwedzka znalazła się w widłach Sanu i Wisły, zablokowana przez siły koronne i litewskie. Pozwoliło to na pełne zwycięstwo wojsk Rzeczpospolitej Obojga Narodów dowodzonych przez Stefana Czarnieckiego.