Skok Janosika

W Pieninach, na początku przełomu Dunajca, znajduje się miejsce o szerokości 12 m i głębokości 8 m zwane Skok Janosika. Z miejscem tym związana jest legenda o Janosiku, który ukrywał się przed prześladowaniami podczas ucieczki z więzienia na Zamku Niedzickim. Na lewym brzegu, na cyplu, widać odcisk kierpca na skale, co świadczy o niezwykłej sile przywódcy zbójników.

Inna legenda mówi, że Janosik wraz z zbójnikami wędrując po Słowacji na terenie Zamagurza rozdał wszystkie zrabowane dukaty i nie starczyło im na opłacenie noclegu w karczmie. Musieli więc zaplanować kolejny napad, ale najbliższy majątek był dopiero w Starej Lubowli. Ponieważ zbójników było niewielu i czekał ich trudny napad, Janosik postanowił zwerbować nowych zbójników. Każdy, kto chciał dołączyć do jego drużyny, musiał podołać przeskoczyć Dunajec. Janosik, przykładnie jako pierwszy, poradził sobie z tym trudnym sprawdzianem. Tam, gdzie stąpnął, jego ślad wtedy pozostał. To miejsce, w którym rzeka Dunajec po raz pierwszy rozbija się o skały.

Pisarz Igor Válek pisze w swojej książce „Opowieści o słowackich rzekach” tak: „Hej, musiałby to być facet, który by przez nią przeskoczył i kierpców nie zmoczyć!”