Legenda o powstaniu nazwy Czudec

Legenda głosi, że w lochach zamku czudeckiego przetrzymywano zbójów, którzy mieli napadać na kupców. Pewnego razu podczas kolejnego z napadów tatarskich, w czasie nieobecności kasztelana, dowodzenie w obronie zamku przejęła jego żona Zofia. Postanowiła ona użyć podstępu widząc przewagę liczebną wojsk tatarskich. Obiecała więźniom, że ich winy zostaną darowane i zostaną uwolnienie, pod warunkiem zabicia przywódcy Tatarów. Zgodził się na to tylko jeden z nich i uzbrojony w kuszę ruszył przyczajony dokonać napaści. W trakcie ataków wrogich oddziałów na zamek, ukryty w zaroślach zbój zaatakował przywódcę tatarskiego godząc go strzałą w pierś. Zaskoczenie i popłoch w szeregach tatarskich spowodował ich wycofanie się w stronę pobliskiego Strzyżowa. W następstwie tego wydarzenia mówiło się, że zamek ocalał cudem, z czego miała się wziąć nazwa Czudec.