Legenda o zbójniku Klimczoku

Klimczok był nieślubnym synem hrabiego lub jak w niektórych podaniach stanowiono księcia. Wychowywał się na Zamku Sułkowskich w Bielsku-Białej, gdzie od zawsze sprzeciwiał się niesprawiedliwości swojego pana. Nie mogąc patrzyć na zło jakie książę wyrządzał poddanym, zbuntował się za co został wychłostany. Wtedy postanowił się zemścić i został zbójnikiem, który napadał na bogatych, a pomagał biednym. Łupy Klimczok ukrywał w górskich jaskiniach, których strzegły demony jaroszki m.in. pod Szyndzielnią, w grotach Baraniej Góry i w innych miejscach Beskidu Śląskiego. Pewnego razu udało mu się schwytać księcia Sułkowskiego, który jechał do swojej narzeczonej Klementyny, w której od zawsze ze wzajemnością kochał się Klimczok. Nie mogąc zapomnieć u ukochanej zbójnik przebrał się w szaty książęce i uprowadził Klementynę w góry, gdzie wybudował dla niej kamienny zamek w miejscu dzisiejszego schroniska PTTK. Jednakże po pewnym czasie księżniczka zatęskniła za swoją matkę, a Klimczok chcąc spełnić jej prośbę ruszył z nią w doliny. Tu został rozpoznany przez wieśniaka, który zawiadomił komendanta straży książęcej przez co zbójnik został pojmany. Zmarł powieszony na haku za żebro.